شماره ٧١٩: چرا به خلدبرين از خدا شوي خرسند
چرا به خلدبرين از خدا شوي خرسند
به جوي شير چو طفلان چرا شوي خرسند
ز ماه مصر به زندان چاه ساخته اي
اگر به هر دو جهان از خدا شوي خرسند
مباد همچو سکندر درين تماشاگاه
به آبگينه ز آب بقا شوي خرسند
سعادت ازلي بي حجاب مي تابد
چرا به سايه بال هما شوي خرسند
بهشت نسيه خود نقد مي تواني کرد
ز خلد اگر به مقام رضا شوي خرسند
ز هر شکست ترا شهپري دهند چوموج
اگر به حکم روان قضا شوي خرسند
به آشنايي بيگانگان برآمده اي
تو آن نه اي که به يک آشنا شوي خرسند
بلنددار نظر را مباد چون نرگس
ز چشم خود به همين پيش پا شوي خرسند
ز شش جهت در روزي ترا گشاده شود
اگرزعشق به درد وبلا شوي خرسند
به خواب ناز روي همچو چشم قرباني
اگر به خاطر بي مدعا شوي خرسند
علم شوي به طراوت چو نرگس بيمار
به درد خويش اگر از دوا شوي خرسند
ز فکر رزق پريشان نمي شوي صائب
اگر به پاره دل از غذاشوي خرسند