شماره ٧١٢: سبکروان ز غم روزگار بيخبرند
سبکروان ز غم روزگار بيخبرند
چو دامن فلک از زخم خار بيخبرند
جهان به ديده روشندلان نمي آيد
ستاره هاي فلک از غبار بيخبرند
جماعتي که نفس ناشمرده خرج کنند
ز خرده گيري روز شمار بيخبرند
درون پرده گروهي که باده مي نوشند
ز پرده سوزي صبح خمار بيخبرند
جماعتي که به جمعيت جهان شادند
ز سنگ تفرقه روزگار بيخبرند
درين بساط چو آيينه سيه پردازان
ز نقش نيک وبد روزگار بيخبرند
فکنده اند گروهي که در جهان لنگر
ز خوش عناني ليل ونهار بيخبرند
چه نعمتي است که اين ديده هاي کوته بين
ز حسن عاقبت انتظار بيخبرند
ز روي تازه فصل بهار سوختگان
چو لاله از جگر داغدار بيخبرند
چو سرو مردم آزاده در جهان صائب
ز انقلاب خزان وبهار بيخبرند