شماره ٦٨٤: کجاست مي که مرا شيرگير گرداند

کجاست مي که مرا شيرگير گرداند
دماغ خشک مرا جوي شير گرداند
خمار سردنفس را مجال حرف مده
که صبح را نفس سرد پير گرداند
سخن پذير دلي نيست در قلمرو خاک
سخن براي چه کس دلپذير گرداند
نمي شودزتب شکوه آتشين نفسم
اگر قضا وطنم کام شير گرداند
مرا چه رتبه پيغام آن دهن صائب
همين بس است مرا در ضمير گرداند