شماره ٦٥٦: خوشا دلي که دراودرد را گذر باشد
خوشا دلي که دراودرد را گذر باشد
خوشا سري که سزاوار دردسر باشد
شرربه آتش وشبنم به بوستان برگشت
دل رميده ما چند در سفر باشد
بساز با جگر تشنه چون شدي مجنون
که آب دانه زنجير از جگر باشد
زجدوجهد گذر کن که در طريق فنا
حجاب اول پروانه بال وپر باشد
زنقش بادبه دست است موج دريا را
صدف زساده دلي مخزن گهر باشد
نصيب چرب زبانان شود حلاوت عمر
هميشه صحبت بادام با شکر باشد
غم زمانه به بي حاصلان ندارد کار
زنند سنگ به نخلي که بارور باشد
کجا زسنگ ملامت غمين شوم صائب
مرا که تيشه به سر سايه کمر باشد