شماره ٤٩٨: ز نوبهار کجا گل شکفته مي گردد؟
ز نوبهار کجا گل شکفته مي گردد؟
گل از ترانه بلبل شکفته مي گردد
ز زلف و عارض دلدار غافل افتاده است
دلي که از گل و سنبل شکفته مي گردد
کسي کز آبله افتاده در گره کارش
ز خار راه تو گلگل شکفته مي گردد
مرا دلي است درين بحر نيلگون چو حباب
که از نسيم تزلزل شکفته مي گردد
ز آه سرد چه پرواست لاله رويان را؟
که از نسيم سحر گل شکفته مي گردد
گره ز غنچه پيکان شود به خون گر باز
گل گرفته هم از مل شکفته مي گردد
دلي که گرد کدورت نبرد ازو سيلاب
کجا ز سير سر پل شکفته مي گردد؟
دلي که داشت تغافل به التفات، امروز
ز زخم تيغ تغافل شکفته مي گردد
دلي که تنگ گرفته است در ميان حرصش
کي از نسيم توکل شکفته مي گردد؟
به خاکساري من نيست هيچ کس صائب
اگر فلک ز تحمل شکفته مي گردد