شماره ٤٥٣: مي خلد بيشتر از تير به دل موي سفيد
مي خلد بيشتر از تير به دل موي سفيد
کار شمشير دو دم مي کند ابروي سفيد
خواب من چون نشود تلخ ز پيري، که مرا
مي گزد بيشتر از مار سيه، موي سفيد
مي کند ماه محرم مه عيد خود را
به خضاب آن که سيه مي کند ابروي سفيد
سر برآرد ز گريبان کفن چون خورشيد
به شبستان لحد هرکه برد روي سفيد
پير چون زنده دل افتد، ز جوان کمتر نيست
مي برد زنگ ز دل صبح به گيسوي سفيد
اين که از چهره به ظاهر سيهي برد مرا
کاش مي برد سياهي ز دلم موي سفيد
چون ز جان دست نشوييم، که همچون قلاب
دامن مرگ به خود مي کشد ابروي سفيد
خوشتر از عنبر خام است بهار عنبر
نيست هرگز به دل پير گران موي سفيد