شماره ١٧٩: تا دلي از کف ارباب وفا مي گيرد
تا دلي از کف ارباب وفا مي گيرد
بارها فال ز ديوان حيا مي گيرد
گره ناز به ابروي تبسم بستن
غنچه تعليم ازان بند قبا مي گيرد
آن که چندين قفس از نغمه سرايان دارد
کار بر بلبل ما تنگ چرا مي گيرد؟
ناوکي کز دل الماس ترازو گردد
زان کمانخانه ابروي هوا مي گيرد
جز قلم کز سر خود قطع تعلق کرده است
که به تقريب سخن دست ترا مي گيرد؟
صائب از فيض هواداري اشک سحري
لاله باغ سخن رنگ ز ما مي گيرد