شماره ٩٢: چهره ات رنگ ز گلدسته مينا دارد
چهره ات رنگ ز گلدسته مينا دارد
غنچه ات درس تبسم ز مسيحا دارد
عرصه خانه خشت و گل خم دلگيرست
دختر رز هوس چادر مينا دارد
دلم از گريه مستانه مدد مي طلبد
اين گل ابر نظر بر لب دريا دارد
بوي پيراهن اگر تند رود معذورست
دشمني در پي چون چشم زليخا دارد
صائب اين ذوق که از نشأه مي يافته است
جان اگر در گرو باده کند جا دارد