شماره ٢٩٠: کي به ناخن از دل غمگين گره وا مي شود؟
کي به ناخن از دل غمگين گره وا مي شود؟
دست چون افتاد از کار اين گره وا مي شود
بر گشاد دل بود موقوف هر مشکل که هست
اين گره چون باز شد چندين گره وا مي شود
گفتگوي عشق با افسردگان بي حاصل است
کي ز خون مرده از تلقين گره وا مي شود؟
عشقبازان گر به آه آتشين زورآورند
دلبران را از دل سنگين گره وا مي شود
رشته عمرم ز پيچ و تاب مي گردد گره
تا مرا زان جبهه پرچين گره وا مي شود
در گشاد دل نفس بيهوده مي سوزد نسيم
چون سپند از آتش آخر اين گره وا مي شود
قرب زر چون سکه نگشايد ز ابرويش گره
هر که را از چهره زرين گره وا مي شود
هيچ تحسيني سخن را نيست چون فهميدگي
از دل ما کي به هر تحسين گره وا مي شود
غنچه خسبي فيضها دارد درين بستانسرا
صدهزاران عقده صائب زين گره وا مي شود