در صفت بروج دوازده گانه
حمل و ثور و پيکر جوزا
سرطان و اسد دليل بقا
خوشه خاک و کفه ميزان
عقرب مائي و زنار کمان
جدي خاکي و دلو و حوت بهم
از هوا و ز آب داده رقم
بره و شير ناريست و کمان
گاو و خوشه و بز ز خاک گران
باز دو پيکر و ترازو و دول
از هوا يافت بهره بيش ممول
هست خرچنگ و گزدم و ماهي
که بر آبستشان شهنشاهي
حمل و عقربست از اين تاريخ
که شدستند خانه مريخ
ثور و ميزان ز زهره دارد بهر
زهره چون شاه و ثور و ميزان شهر
پس از اين هست خوشه و جوزا
کز عطارد گرفته اند بها
سرطان خانه قمر گويند
شمس را جز اسد کجا جويند
قوس و حوتست خانه هرمزد
جدي و دلو از زحل بجويد مزد