شماره ٧٤٢: دانم، اي دوست که در خانه شرابت باشد
دانم، اي دوست که در خانه شرابت باشد
يک صراحي به من آور که صوابت باشد
بو که بر دفع خمارم ز خم آري قدحي
چون نظر بر من مخمور خرابت باشد
با من سوخته خور باده صافي چو خوري
جگر سوختگان بوي کبابت باشد
خوي به دامن ز بناگوش سمن ساي مگير
تا به دامان قبا بوي گلابت باشد
دل ربودي ز ره شعبده و عياري
شيوه چشم خوشت سد عتابت باشد
جور بر من مکن امروز که مظلوم توام
بکن انديشه فردا که حسابت باشد
آنچه از جور تو بر خسرو بيچاره گذشت
نکني فکر که فردا چه جوابت باشد؟