شماره ٦٠٢: بيداد غم، ار دلم بگويد
بيداد غم، ار دلم بگويد
در ماتم من فلک بمويد
اشکم چو زند بر آسمان موج
در خرمن ماه خوشه رويد
بل کز مدد سرشک خونين
بر صفحه ديده لاله رويد
هر صبح طلايه دار آدم
در راه فلک دو اسبه پويد
از غصه هجر او به جانم
کز ديده من ديت نجويد
سلطاني دست شست از پاي
ترسم که ز ديده دست شويد