ذوق غزل

عرفي نه ارث و کسب و نه زرق و نه حرص و آز

را هم بشعر خيره سرتيره چهر داد

طالع رهم نمود بدين خصم خانگي

اين بازيم عطارد برگشته مهرداد

ذوق غزل بمهر بتانم اسير کرد

آسيب آن فراقتم ازماه و مهرداد

مدح آبروي گوهر قدرم بخاک ريخت

تا وان اين گهر نتواند سپهر داد