شماره ٣

آه! ازين روزگار برگشته

که ز من لحظه لحظه بر گردد

گر فلک را بکام خود خواهم

او بکام کس دگر گردد

ور ز جام نشاط باده خورم

باده خونابه جگر گردد

ور قدم بر بساط سبزه نهم

سبزه در حال نيشتر گردد

ليک، با اين خوشم، که طالع من

نتواند ازين بتر گردد