سجده کردند و بگفتند اي کريم
            دور بادا از تو رنجوري و بيم
         
        
            پس برون جستند سوي خانه ها
            همچو مرغان در هواي دانه ها
         
        
            مادرانشان خشمگين گشتند و گفت
            روز کتاب و شما با لهو جفت
         
        
            عذر آوردند کاي مادر تو بيست
            اين گناه از ما و از تقصير نيست
         
        
            از قضاي آسمان استاد ما
            گشت رنجور و سقيم و مبتلا
         
        
            مادران گفتند مکرست و دروغ
            صد دروغ آريد بهر طمع دوغ
         
        
            ما صباح آييم پيش اوستا
            تا ببينيم اصل اين مکر شما
         
        
            کودکان گفتند بسم الله رويد
            بر دروغ و صدق ما واقف شويد