ثنا

اي بزرگي که راي صايب تو

کارهاي عمل به سامان کرد

کار کرد هنر کفايت تو

بر کفاة زمانه تاوان کرد

هر چه تاريک ديد روشن ساخت

هر چه دشوار ديد آسان کرد

شفقت هاي راستت بر من

مکرمت هاي بس فراوان کرد

عادتم کرده اي به خلعت خويش

عادت کرده باز نتوان کرد