اي بزرگي که سوي درگه تو
ره بزرگان به ديدگان سپرند
فخر جويند و بنده تو شوند
جان فروشند و مدحت تو خرند
مرکبان تو ميزبانانند
لاغران مرا بدانچه خرند
راه بي لاغران من نروند
کاه بي لاغران من نخورند
مرکبان تو را همي شنوم
که به جاي دو جاي من نگرند
لاغران مرا چه فرماني
کز اليکو کدام جاي برند
