شماره ٨٧

کيمياي ولايتي دارم
مس جسم بشر چو زر سازم
قلعي و زاک با نشادر و ملح
گاه شمسي و گه قمر سازم
در فشاني کنم بگاه سخن
عقد زيبق از آن گهر سازم
نزد من خاک و زر يکي باشد
زانکه من خاک را چو زر سازم
هرچه سازم به عشق سيد خويش
همچو زر خوب سازم ار سازم