شماره ٦٦

چون جمالش صد هزاران روي داشت
بود در هر ذره ديداري دگر
لاجرم هر ذره را بنمود باز
از جمال خويش رخساري دگر
خود يک است اصل عدد از بهر آنک
تا بود هر دم گرفتاري دگر