در ترغيب طي طريق حقيقت
اي دل به کوي فقر زماني قرار گير
بيکار چند باشي دنبال کار گير
گر همچو روح راه نيابي بر آسمان
اصحاب کهف وار برو راه غار گير
تا کي حديث صومعه و زهد و زاهدي
لختي طريق دير و شراب و قمار گير
خواهي که ران گور خوري راه شير رو
خواهي که گنج در شمري دنب مار گير
خواهي که همچو جعفر طيار بر پري
رو دلبر قناعت اندر کنار گير
تسليم کن به صدق و مسلم همي خرام
وين قلب را به بوته معني عيار گير
چون طيلسان و منبر وقف از تو روي تافت
زنار و دير جوي و ره پاي دار گير
از حرص و آز و شهوت دل را يگانه کن
با نفس جنگجوي ره کارزار گير
يا چون عمر به دره جهان را قرار ده
يا چون علي به تيغ فراوان حصار گير
گه يزدجرد مال و گهي ذوالخمار کش
گه زخم دره دارو گهي ذوالفقار گير
خواهي که بار عسکر بندي ز کان دهر
خرما خمارت آرد سوداي خار گير
چندين هزار سجده بکردي ز غافلي
بنشين يکي و سجده خود را شمار گير
يک سجده کن چو سحره فرعون بيريا
و آن گه ميان جنت ماوي قرار گير
اي بي بصر حکايت بختنصر مگوي
وز سامري هزار سمر يادگار گير
بغداد را به طرفه بغداد باز ده
وندر کمين بصره نشين و طرار گير
در جوي شهر گوهر معني طلب مکن
غواص وار گوشه دريا کنار گير
اي کمزن مقامر بد باز بي هنر
خواهي که کم نبازي ياد نگار گير
از زخم هفت و هشت نيابي مراد دل
يکبار پنج رود و سه تار و چهار گير
گر چو خليل سوخته اي از غم خليل
در گلستان مگرد و در آتش قرار گير
ماهي ز آب نازد و گنجشک از هوا
زين هر دو بط به جوي و کنار بحار گير
دست نگار گر نرسد زي نگار چين
ماهي به تابه صيد مکن در شکار گير
گر از جهان حرص نگيري ولايتي
سالار آن ولايت تو خاکسار گير
با يک سوار غز و کني نيست جاي نام
باري چو کشته گردي ره بر هزار گير
يا همچو باز ساکن دست ملوک شو
يا همچو زاغ گوشه شاخ کنار گير
زين روزگار هيچ نخيزد مکوش بيش
از روزگار دست بشو روز کار گير
چون ماه علم از فلک فقر بر تو تافت
طاووس وار جلوه به باغ و بهار گير
بي رنج باديه نرسي مشعرالحرام
در تاز و تاکباز و هوا را مهار گير
چندين هزار مرد مبارز درين مصاف
کردند حمله ها و نمودند دار گير
با صدق و با شهادت رفتند مردوار
گر ره روي تو نيز ره آن قطار گير
چون سوز کار و درد غم دين نداردت
زين راه «برد» و گوشه زرع و شيار گير
زين خواجگان مرتبه جويان بي سخا
زين فعل نامشان شرف ننگ و عار گير
زين مال بي نهايت دشمن گرت نصيب
خود را چهار خشت ز دنيا شمار گير
گفت سنايي ار چه محالست نزد تو
تو شکر حال گوي و در کردگار گير