شماره ٢٦٨: اي دو زلفت دراز و بالا هم
اي دو زلفت دراز و بالا هم
وي دو لعلت نهان و پيدا هم
شوخ تنها که خواند چشم ترا
چشم تو شوخ هست و رعنا هم
بسته تو هزار نادان هست
چه عجب صدهزار دانا هم
بسته تست طبع ناگويا
من چه گويم زبان گويا هم
در دريا غلام خنده تست
اي شکر لب چه در ثريا هم
کوه آتش هميشه همره تست
کوه آتش مگو که دريا هم
از قرينان نکوتري چون ماه
نه که چون آفتاب تنها هم
چند گويي سنايي آن منست
با همه کس پلاس و با ما هم؟