شماره ٢٣٤: پسرا خيز تا صبوح کنيم
پسرا خيز تا صبوح کنيم
راح را همنشين روح کنيم
مفلسانيم يک زمان بگذار
از شرابي دو تا فتوح کنيم
باده نوشيم بي ريا از آنک
با ريا توبه نصوح کنيم
حال با شعر فرخي آريم
رقص بر شعر بلفتوح کنيم
ور بود زحمتي ز ناجنسي
به نيازي دعاي نوح کنيم
ور سنايي هنوز خواهد خفت
پيش ازو ما همي صبوح کنيم