گفتار (٨٦)

ارادت بي چون يکي را از تخت شاهي فرود آرد و ديگري را در شکم ماهي نکو دارد
وقتيست خوش آنرا که بود ذکر تو مونس
ور خود بود اندر شکم حوت چو يونس