حکايت

شنيدم که از پارسايان يکي
به طيبت بخنديد با کودکي
دگر پارسايان خلوت نشين
به عيبش فتادند در پوستين
به آخر نماند اين حکايت نهفت
به صاحب نظر بازگفتند و گفت
مدر پرده بر يار شوريده حال
نه طيبت حرام است و غيبت حلال!