حکايت

يکي در نشابور داني چه گفت

چو فرزندش از فرض خفتن بخفت؟

توقع مدار اي پسر گر کسي

که بي سعي هرگز به منزل رسي

سميلان چو بر مي نگيرد قدم

وجودي است بي منفعت چون عدم

طمع دار سود و بترس از زيان

که بي بهره باشند فارغ زيان