مرا وقتي خوشست امروز و حالي
            قدحها پر کنيد و حجره خالي
         
        
            که داند تا چه خواهد بود فردا
            بزن رود و بياور باده حالي
         
        
            رهي دلسوزتر از روز هجران
            ميي خوشتر ز شبهاي وصالي
         
        
            ز طبع خود نخواهد گشت گردون
            اگر زو شکر گويي يا بنالي
         
        
            قدح بر دست من نه تا بنوشم
            به ياد مجد دين زين المعالي