پيش روي تو ياسمين که بود؟
پيش لعل تو انگبين که بود؟
هر کجا نام طره تو برند
نافه خام پوستين که بود
گل که بو مي برد ز باد صبا
با چنان روي نازنين که بود
چون ببينم که پا نهي به زمين
سر نهم من به هر زمين که بود
خسروت شد غلام و بنده، وليک
به جز از بند اينچنين که بود
