1658 مورد در 0.00 ثانیه یافت شد.
ديوان صائب
که از خود هر که بيرون رفت در دنيا نمي گنجد
بده صائب که چند و چون درين سودا نمي گنجد
که در ميزان چو با گوهر طرف شد سنگ مي بالد
ديوان قاآني
بدين جان و تن اما تن تني ننمود و جان جاني
ديوان شمس
اين جا به فضل ايزدي ني هاي مي گنجد نه هو
ديوان شاه نعمت الله ولي
که کنج ما بود معمور و در ويرانه اي داريم
ديوان عطار
تو يقين مي دان که آن گنجي است در ويرانه اي
دل و دين بمانده واله ز تو تا تو خود چه چيزي
تو چه گوهري که در دل شده اي بدين نهاني
ديوان شمس
شهره گردد از تو آن گنجي که آن بس خاملست