2229 مورد در 0.00 ثانیه یافت شد.
ديوان سعدي
هنوز مهر تو باشد در استخوان اي دوست
هنوز جهل مصور که کيميايي هست
مقصرست هنوز از اداي احسانت
هنوز وصف جمالت نمي رسد به نهايت
که چشم شوخ من از عاشقي حذر گيرد
طمع از وعده ديدار بر نمي گيرد
زين گلبنان هنوز مگر گل نچيده اند
هنوز از حلقه ها دل مي ربايد
بيا و گر همه دشنام مي دهي شايد
هنوز مستم از آن جام آشنايي باز
عشاق بس نکرده هنوز از کنار و بوس
هنوز لاف دروغست عشق جانانش
هنوز بر سر پيمان و عهد و سوگندم
هنوز با همه عيبت به جان و دل بخريدم
مي روم وز سر حسرت به قفا مي نگرم
به سر نرفت و به پايان رسيد طومارم
شکر خيالت هنوز مي نتوان توختن
هنوز منتظرم تا چه حکم فرمايي
هنوز وقت نيامد که بازپيوندي
که سايه اي به سر يار مهربان آري
که گر به قهر براني به لطف بنوازي
وز مي چنان نه مستم کز عشق روي ساقي
هنوز مرهم ريشي و داروي المي
هزار تلخ بگويي هنوز شيريني
با ما تو هنوز در نبردي
پختيم و هنوز کار ما خام
استاده بد و زبان درازي مي کرد
جدا شود به لحد بند بندم از ترکيب
نشان مهر وي اندر دلم چراست هنوز؟
جواب داد فلاني ازان ماست هنوز
به بانگ نعره برآيد که جان ماست هنوز
وگرنه از طرف ما همان صفاست هنوز
ميان عاشق و معشوق ماجراست هنوز
قياس کردم و ز انديشه ها و راست هنوز
مواعظ سعدي
هنوز از کبر سر بر آسمانند
نظر به حسن معادست نه به حسن معاش
کاي گنه کاران هنوز اميد عفوست از کريم
هنوز از تاب آن مي در خماريم
تا درد معصيت به تدارک دوا کنيم
باش تا خيمه زند دولت نيسان و ايار
باش تا حامله گردند به الوان ثمار
و اندکي بيش نگفتيم هنوز از بسيار
هنوز باز نکرديم دوري از طومار
هنوز باز نکرديم دوري از طومار
هنوز هست رسول خداي را انصار
که تهنيت به ديار عرب رسيد و عجم
هنوز سنبله باشد که رفت در ميزان
گر همين صورتي و القابي
تو چو کودک هنوز لعابي
گويند ازو هنوز که بودست عادلي
که خيمه برکن و آخور هنوز خنگ نبست
تو را که سايه بوبکر سعد زنگي هست
طلوع اختر سعدش هنوز جان مي داد
که دست جور زمان داغ ديگرش بنهاد
اگر مراد برآيد هنوز باشد زود
تو به ناداني تعجيل سرش را ببري
حقا که هنوز منت دوست بروست
نشکفته تمام باد قهرش بربود
بوستان سعدي
تو مخلوق و آدم هنوز آب و گل
هنوز از خجالت سر اندر برم
هنوز از تواضع سرش بر زمين
نه شمشير دوران هنوز آخته ست؟
که جو خورده بود از کف مرد وخويد
هنوز اي برادر به سنگ اندرست
چو قيدش نهادند بر پاي و دست
از آنها که من دانم اين صد يکي است
هنوز از تو نقش برون ديده اند
در عذرخواهان نبندد کريم
که کامش برآورد يزدان پاک
گلستان سعدي
اندکي ماند و خواجه غره هنوز
عارف که برنجد تنک آب است هنوز
عشاق بس نکرده هنوز از کنار و بوس
ديوان سلمان ساوجي
هنوز امروز بر دارست نقش قاصد دارا
هنوز غره عهد نبات بستان است
نقاش نقش او همه بردار مي کند
نانم هنوز خسرو مازنداران دهد»
دارد هنوز گونه نارنج و عکس تار
در خواب غروري تو هنوز، اي دل غافل!
ولي هنوز من از جهل در شب تارم
اينک هنوز مي چکد آب از دهان چشم
اي صبا! برخيز و بردار اين حجاب
هنوز اگر قدمي مي نهي، به هنگام است
ولي چه سود! که سلمان هنوز، بربام، است
ولي اشکم هنوز از پي، روان است
هنوز بويي از آن باده، در مشام من است
در خرابات مغان، سلمان، خراب، افتاده است
دارم، هنوز، نشوه اي از ساغر الست
صفاي مهر تو تابنده از جبين باشد
ساقي براي او قدحي زين سبو ببر
لاجرم چون گوي مي گرديم سرگردان هنوز
همچنان خطت تصرف مي کند در جان هنوز
سالها رفتند و پيدا نيستش پايان هنوز
خوش باش هنوز اي دل سرگشته کجايي؟
شرمساري مي برم حقا هنوز از خدمتت
نظر به حال پريشان ما نخواهد کرد
همچو اطفال کعب مي بازد
وگرنه هم سوي شکرت بر آرمي گردن
زان باده هنوز نشؤه اي هست
روي قمر هنوز نشان سنان او
اين کاسه سر هنوز پر باده بود