شرف نامه نظامي

شنيدم که آن جنبش ديرپاي
هنوز اندران تخت مانده بجاي

هنوز آن طلسم برانگيخته
در آن دشت ماندست ناريخته

اقبالنامه نظامي

به گوش اندرش از هواي تموز
نواي چکاوک نيامد هنوز

هفت اورنگ جامي

کرد ورد نماز امام تمام
وان موسوس هنوز در احرام

هست در وي هنوز بالقوه
فهي بالفعل غير ممحوه

گفت کين گاو لاغر است هنوز
مصلحت نيست کشتنش امروز

ناگشته هنوز خاطرانديش
کاخر ز فلک چه آيدش پيش

ناگشته هنوز اسير ليلي
مي داشت به هر جميله ميلي

نايافته نطق را مجالي
ناگفته هنوز حسب حالي

ليکن ز غم عيالمنديش
مي بود آهو هنوز بنديش

ننشسته هنوز آتش تيز
زد دشنه عرابيم که برخيز

صد نکته هنوز بود باقي
زد مرغ ترانه فراقي

نگذشته هنوز نوبهارش
در جان ز خزان خليد خارش

عذر گفتند که باقيست هنوز
چيزي از داده دوشين امروز

دور ناگشته هنوز از ديده
ميهمانان کرم ورزيده

شاه و درويش هلالي جغتايي

بنوازندگان عالم گل
که هنوز ايمن اند از غم گل

ديوان عرفي شيرازي

شکست شيشه ودرپا خليد وبيخبران
هنوز ميکده آشوب وعافيت کوشند

زبور عجم اقبال لاهوري

مرا براه طلب بار در گل است هنوز
که دل به قافله و رخت و منزل است هنوز

لاله ي اين چمن آلوده ي رنگ است هنوز
سپر از دست مينداز که جنگ است هنوز

ديوان امير خسرو

گويم وصل، گوييم رو که هنوز چند گه
واي که چون برون برم از دلت اين هنوز را

هنوز آن که نشينيم با تو در سينه ست
هنوز در دل من آن هواي ديرينه ست

تن پير گشت و آرزوي دل جوان هنوز
دل خون شد و حديث بتان بر زبان هنوز

ديوان پروين اعتصامي

هنوز گنج تو، ايمن بود ز رخنه ديو
هنوز روي و ريا را سوي تو، راهي نيست

ديوان سعدي

اگر چه دل به کسي داد، جان ماست هنوز
به جان او که دلم بر سر وفاست هنوز

ديوان محتشم کاشاني

مردم و بر دل من باز غم يار هنوز
جان سبک رفت و من از عشق گران بار هنوز