ناظر و منظور وحشي بافقي

اگر در دل گذشتي طيلسانش
فلک در پا فکندي کهکشانش

فرهاد و شيرين وحشي بافقي

گشاده دست در کار آزمايي
نموده سحر در صنعت نمايي

هفت اورنگ جامي

شاعري در سخنوري ساحر
در فن مدح گستري ماهر

متجسد شود در او ارواح
متروح شود در او شباح

روي آن در صيانت خاطر
روي اين در عمارت ظاهر

صحبتي در گرفت تنگ بسي
که نگنجيد در ميانه کسي

در دگر از شماره اعيان
که بود در مراتب امکان

در عرب در عجم بود مشهور
کو مدنش مغفل مغرور

ناگهان در مقابل آن ماه
ديدم افتاده بيدلي در راه

در همه کار در همه حالت
کارگر بي توسط آلت

در حقيقت باسرها ساريست
در مجاري جسم و جان جاريست

جسم شان در مجاهدت قايم
جان شان در مشاهدت هايم

در مقام مجاهدت قايم
در عبادت قدم زدي دايم

يافتم بار در جوار خداي
داد در پيشگاه قربم جاي

در خيالات هيئت افلاک
طبع او در نهايت ادراک

تا سحر در لباس بيگانه
برگذشتي به هر در خانه

پاکدينان در او بياسايند
کفر کيشان در او بفرسايند

بود در شهر خادم خواجه
در سفرها ملازم خواجه

در همه کارها بدو همدم
در همه رازها بدو محرم

کنيزان پوشيده رخ چون پري
در آيند در عرض جولانگري

چو در موعظت گوهرافشان کند
سخنهاش تأثير در جان کند

در خاک ارادت اولين کشت
در کاخ نبوت آخرين خشت

در پويه براق زير رانت
جبريل چو برق در عنانت

در عالم ازان فتاد شوري
در خاطر عاشقان سروري

در نغمه به ساقشان خلاخل
چون در کف مطربان جلاجل