167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جام جم اوحدي مراغي
به حقوق تو در شفاعت عام
به رخ نه جميله در مهدت
هم به کوه تو گرگ در گله
جور مانند سايه در چاهست
هيبت او چو ديو در شيشه
قاف در کاف گنبدت شده خرج
در جهان اينچنين اساس نهد
از «ابا» و «ابيت » ساخته قوت
لطفش آوازه در جهان انداخت
رخ به صحرا نهاد و من در پي
چرخ در گفت و در شنيد آمد
خون شود در تن از حرارت هضم
در دگر گونه گير و دار آيد
در کف چوب و مار و موش افتد
باد در بوق و آب در خايه
بازش آرند و باز در ماند
نيز در مردم و دگر حيوان
در زمين نيز بس اثرها هست
در فراست دليل بر فاليست
صورت حيلتست و کج بيني
سر در افسار و در عنان تواند
با کواکب و ليک در يک کنج
هر يکي دارد از حکومت بهر
در پي خواجه در بدر گردان
گر نه ديوانه اي مشو جنبان
او درآيد، تو احترامش کن
دو ديگر به راه در باشد
نيمشب هر دو لنگ در بالا
جاي در باغ و در قصور دهند
پدرش را دعاي بد در پي
در سپيدي سياهي آرد دود
به سر پنجه در کشيدش زار
در زنند آتش و کنند انگشت
گه به آن خانه پويد و گه اين
بندگان را در احتساب مگير
هم ز بالاي در فرو انداز
در نويسي به درج طومارش
که ازو در دلم شکست نشد
خرقه پوشد ز پوست در بلعام
ز وفا راه در فتوت برد
جاي خود کرده در دل دوران
سال و مه در خيال معشوقي
در عزبخانه برده شب زر مفت
طفل در خانه، قفل بر در بود
دست در کار کرده، سر در پيش
همه در بحر و بيم غرقي نه
نطق او در زبان و کردارست
هر چه يابي به حلق در چکني؟
درج شو در حساب مقبولان
کام را در کفت نهند کليد