ديوان قاآني

در طره نهفته چنگل شهباز
در مژه گرفته پنجه شاهين

باد در زلفکانش حلقه شمار
ناز در چشمکانش گوشه نشين

بشکفد تا شکوفه در نيسان
بفسرد تا بنفشه در تشرين

نگريد هيچکس در عهد جودش
مگر در باغ ابر نوبهاري

در صورت تو سيرت ملايک
در غره تو فره کياني

در بزم چو قلزم سخنگويي
در رزم چو ضيغم سخنداني

در بيمهري نظير گردوني
در خونخواري همال گيهاني

هنر در گوهر پاکش نهفته
به کردار معاني در مباني

دقايق در حقايق درج دارد
به کردار ثوالث در ثواني

گهي در جشنها خواندي مدايح
گهي در عيدها گفتي تهاني

در طرب قدش در بوستان
پرده قمري زده سرو روان

دستش ابرست در گه ريزش
تيغش مرگست در صف هيجا

ديوان محتشم کاشاني

در دور خط تو مي نمايد
آيينه آفتاب در زنگ

دريا دريا در لآلي
در منقبت علي عالي

ديوان مسعود سعد سلمان

در شوم گر مرا بفرمايي
در دهان هژبر تيز انياب

اي در اصول فضل مقدم
وي در فنون علم مدرب

باد اقبال در پرستش او
تاشمن در پرستش صنم است

روي ننمود خوب در مجلس
تا نديدند در مصافش شکست

جانم همه در اضطراب بندد
چشمم همه در انتظار دارد

در شهنشاه عاصيم عاصي
در خداوند کافرم کافر

در خراسان و در عراق همي
زآتش فتنه خاست شرار

تويي در تن سرفرازان روان
تويي در سر کامکاري بصر

در زير تو تابدار باره
در دست تو آبدار خنجر

در زلف دوتايش جمال پيدا
در چشم سياهش دلال مضمر

چون دژ آهنين ويشک قويش
در دژ آهنين گشايد در