ديوان عراقي

در ديده خيال تو نيايد
با آب نگار در نگنجد

در ميکده با حريف قلاش
تسبيح و نماز در نگنجد

در جلوه گه جمال حسنت
خوبي اياز در نگنجد

با ياد لب تو در خيالم
انديشه گاز در نگنجد

در جمالت لطافتي است که آن
در نيابد کمال بينايي

دست در گردن نشاط آورد
پاي در دامن سرور کشيد

در همزه او وجود مدرج
در نقطه او حروف مدغم

مي گريم روز در فراقت
مي نالم شب در آرزويت

در هواي هويتش جولان
در سراي حقيقتش ماوي ست

عشاقنامه عراقي

در جمالت لطافتي است، که آن
در نيابد کمال بينايي

عاشقانش چو در حديث آيند
در و ديوار گوش بگشايند

ديوان فرخي سيستاني

در سرايش هميشه شادي و سور
در سراي مخالفان شيون

در شکن زلف هزاران گره
در گره جعد هزاران شکن

در زير مرادش همه ولايت
در زير ننگينش همه خراسان

در شادماني بود عشق خوبان
ببايد گشادن در شادماني

ديوان فروغي بسطامي

در هر خم عنبرين کمندش
يک جمع در اضطراب ديدم

در کردن توبه سست کيشم
در خوردن باده سخت کوشم

کينم انداختند در دل تو
مهرت آميخت در دل من

ديوان قاآني

عذار فروزانش در فرع فاحم
سهيل يمانيست در ليل ضارب

ازو در صفحه آفاق طبيعت
وزو در چهره دلدار زيور

در خصم عتابش جهنده تر
از آتش تنور در فطير

در سنگ سهامش دونده تر
از پنجه خباز در خمير

در کوه سنانش خلنده تر
از سوزن خياط در حرير

در چنبر حکمش نه آسمان
زانگونه که تدوير در مدير

سخاوت در عروق اوست مضمر
جلادت در نهاد اوست مضمون