لسان الغيب عطار

رشته سر حقايق يافتم
در صدف چون در معني يافتم

در شريعت خاکراه دوستم
در حقيقت جان براي اوستم

کيست دانابرسر اين سالکان
در طريق شرع در سر نهان

اهل ترکند در حقيقت راهرو
در شريعت گفته ايشان شنو

در جهان برخويشتن آتش زدند
اينچنين مردم در اينعالم ردند

در درياي يقين نشناختند
خويش را در قعر چه انداختند

در نيازم اينزمان نزديک يار
در چنين حالت شدستم بيقرار

در رياضت آفتاب قدرتم
در شريعت داده احمد نصرتم

در شناسائي بکوش اينجايگاه
ورنه ميري چون خري در پايگاه

در حقيقت در معني يافتم
رشته سر حقيقت بافتم

در حقيقت واصل جانان شدم
در چنين پيدائيي پنهان شدم

در طريقت ساخته ماواي خويش
در حقيقت کوفته اعضاي خويش

در حقيقت واصل جانان شدم
در چنين پيدائيي پنهان شدم

در شريعت اوستاد عالمم
در طريقت سوي جانت محرمم

در طريق مرتضي دارد قدم
رافضي دارد در اينجا محترم

در لسان الغيب همراز توام
در خريداريش همباز توام

در لسان الغيب اسرار توام
در شب تاريک انوار توام

در لسان الغيب گويائي ازوست
در حقيت ديد بينائي ازوست

بدنيا در بدان نورندقايم
به عقبي در بقايابند دايم

شود ظاهر ازيشان در مقامات
سخنها در فراسات و کرامات

شوند غواص در بحر شريعت
بيابند اندرو در حقيقت

مظهر العجايب عطار

در مقام لايزالي آشکار
در درون عاشقان بيقرار

در حقايق قره العين رسول
در معارف زبده نقد بتول

مصطفي در اسم اعيان آمده
مرتضي در عين انسان آمده

اوست دانا در علوم اولين
اوست بينا در کلام آخرين