167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
گاه در بحر گاه در جويند
عين او در چشم ما نيکو بود
هرچه آيد در نظر نيکو بود
در ميخانه ما قبله حاجات بود
گنج او در کنج اين ويران بود
مجلس ما جنت المأوا بود
حضرت يکتاي بي همتا بود
صوت بلبل در گلستان خوش بود
گر بتو دوري رسد آن خوش بود
در همه عالم عيان او بود
عقل کل در بزم ما انجو بود
در همه مصر و در حلب نبود
سر به پاي خم نهاده در سجود
نعمت الله خوش دري بر ما گشود
هر که بيند در پي او مي رود
در دولت به روي ما بگشود
در پيش مي رو که نيکو مي رود
در سواد ملک دل غوغا شود
اين چنين در خدا به ما بگشود
همه درها به آشنا بگشود
در ميخانه حاليا بگشود
بود و نابود را به ما بنمود
آينه او بود و در وي مي نمود
در دو آئينه يکي رو دو نمود
چون در ميخانه ساقي برگشود
همه ايثار بندگان فرمود
گهي در چشمه گه در جو نمايد
يا نقش خيالي است که در خواب نمايد
چو گنجي در خرابي مي نمايد
هر صورت خوبي که مرا در نظر آيد
کو عاشق مستي که ازين خانه در آيد
اين چنين در جز او که بگشايد
ورد گرد درش گردي او در بتو بگشايد
نوري بجز آن نورش در ديده نمي آيد
در خرابات در آئيد خدا را طلبيد
او نور چشم مردم در آينه عيان ديد
گرد آن در کجا توان گرديد
در ظهور آن حرف شد بي بايزيد
گرچه بود جهاني در انتظار سيد
بر خاک ره فتاده در رهگذر سيد
در جام جم آن حضرت جمشيد ببينيد
نعمت الله است ما را در کنار
عارفانه آن يکي در هر يکي خوش مي شمار
تا ميان او گرفتم در کنار
عشق در جان است و جانان در کنار
يار خود بيني گرفته در کنار
در تنزل مباش چون اغيار
يا نور آفتاب که پيداست در قمر
دايم نشسته ايم و نگرديم در به در
نور محمدي است که پيداست در بصر
آن يکي را در هزاران مي شمر
تاج داران قطب الدين حيدر
در سخن گوهر فشان است اي پسر
تا ببيني نور ديده در نظر
بنمود کاينات سرابيم در نظر
مي توان ديد اين زمان در ديده صاحب نظر
او مقيم خانه تو سرگشته گردي در بدر
وي مرا در هر طرف شهري دگر
در اين چنين حجابي آن بي حجاب بنگر
در سواد اعظم آن اعظم نگر
عين ما مي بين و در دريا نگر
ذوق ما داري در اين دريا نگر
نور او در ديده بينا نگر
يک نظر در روي مه سيما نگر
گر نظر داري در اين قدرت نگر
آب رو مي جو و در دريا نگر
نور او در ديده بينا نگر
نقش او مي بين و در او مي نگر
عمر خود در پاي خم مي بر به سر
عين ما مي بين و در دريا نگر
يک حقيقت در همه اشيا نگر
اين حقيقت در حقايق مي نگر
مي اگر نوشي بيا و آن بگير
روي خود بر در آن ميکده بنهادم باز
خيز در پاي او تو سر درباز
مقيم گوشه آن خانه مي باش
الفي در حروف مي خوانش
از چنين خمخانه اي سرجوش جوش
عقل مي گويد که راز خود بپوش
جام مي بر دست ومستان در پيش
چنگ با زلف پريشان در پيش
در بقائيم و از فنا فارغ
که دو عالم در اوست مستغرق
نعمت الله واله و شيداي عشق
عشق است در ممالک جان پاسبان دل
جان در غم هجر و دوست واصل
گر توئي عاشق در اين خلوت خرام
خوش در ميخانه اي بگشاده ام
بر در ميخانه خمار سر بنهاده ايم
چون لب غنچه خوشي در خنده ام
مجموع صفاتش بين در آينه ذاتم
به ازين که نشست در عالم
در همه آئينه او را ديده ايم
ما در اين آئينه او را ديده ايم
توبه بشکستيم و ديگر در شراب افتاده ايم
توبه بشکستيم و ديگر در شراب افتاده ايم
بر در ميخانه اي افتاده ايم
خوش در ميخانه اي بگشاده ايم
گنج او در کنج ويران يافتيم
گنج او در کنج ويران يافتيم