جمشيد و خورشيد ساوجي

مسيحا در رواقش دير کرده
کواکب در بروجش سير کرده

ديوان سنايي

در مغکده ها بود مقامم
در مصطبه ها بود قرارم

در کوي قلندري و تجريد
در کم زدن اوفتاده ماييم

بادي داريم در سر ايراک
در پيش سگ تو خاکپاييم

گر چه کبکيم در ممالک خويش
مانده در جستجوي بازانيم

چرخ در بالام گوهر تافته
طبع در پهنام عنبر بيخته

در رود زدن شکر سماعي
در گوي زدن شکر سواري

سرمازدگان آب و گل را
در جمله، بهار در بهاري

هفت در دوزخند در تن تو
ساخته نفسشان درو دربند

تر مزاجي مگرد در سقلاب
خشک مغزي مپوي در تاتار

خدايست در هر عنايي معينم
خدايست در هر بلايي ملاذم

کش در چمن رسول بخرامم
خوش در حرم خداي بگرازم

دوستانش حريق در دوزخ
نيکخواهش غريق در قلزم

در يمينش نهاده دعوي
در يقينش نتيجه برهان

باد بي حميتانه در سبلت
نام بي دولتانه در ديوان

زين معني زاد در مدينه
اين دعوي کرده در خراسان

در راه قلندري مهيا بايد
آلودگي جهان نه در برگيرد

حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة سنايي

نفس در موکبش ره آموزيست
عقل در مکتبش نوآموزيست

کرده در راه ناجوانمردان
در هوا شمع و شمعدان گردان

زنگي زشت در بلاجويي
خوش دلي يافت در سيه رويي

بي خبروار در مشيمه لا
کرده در کار آسياي بلا

آنکه باشد به خانه در خويشش
در شبانگاه آورد پيشش

در بهشت فلک همه خامان
در بهشت تو دوزخ آشامان

در جهان چيست سر رباني
در ميان چيست رمز روحاني

قدش در ازل نفرسودست
ندمش در ابد نياسودست