ديوان سلمان ساوجي

در دل پاکش مخمر عدل چون مي در نشاط
در سر کلکش مرکب بذل چون در ني شکر

در مقام صدق جان بايد که باشد در نعيم
جسم خواهي در تنعم باش خواهي در حزن

عشق، در جان است و مي، در جام و شاهد، در نظر
در چنين حالت، طريق پارسايي، مشکل است

در مسجد چه زني اينک در مکيده باز
خيز مردانه قدم در نه و خود را در باز

ديوان سنايي

گر همه شب دارمي در کف مي و در بر ترا
ماه در کف دارمي خورشيد در بر دارمي

کس نديده ميل در حکمت چو در گردون فساد
کس نديده جور در صدرت چو در جنت وبا

بارگاه او دو در دارد که مردان در روند
يک در اندر کوفه يابي و دگر در کربلا

نگنجم در سخن پس من کجا در گنجد آنکس کو
به دستي در مکان دارد به دستي در زمان دارد

فاسقان را زحمتي هم در خلا هم در ملا
عاشقان را رحمتي هم در سفر هم در حضر

بسي آهو در عالم که مشکش نيست در ظاهر
بسي شخصست در گيتي که جانش نيست در ابدان

حسن در بصره پر بينند ليکن در بصر افزون
بدن در کعبه پر آيند ليکن در نظر نقصان

ديوان سيف فرغاني

عدل تو در شان ما دولت بود در شان تو
در شود روزي چو در حلق صدف افتد مطر

قوت دل در غم او چون شفا در انگبين
راحت جان در لب او چون حلاوت در شکر

بر در جانان نشين تا قدر تو افزون شود
کآب در دريا شود در، خاک در معدن گهر

ديوان شاه نعمت الله ولي

در مرتبه اي عبد است در مرتبه اي رب است
در مرتبه اي حامد در مرتبه اي محمود

در مرتبه اي سلطان در مرتبه اي درويش
در مرتبه اي شاه است در مرتبه اي دستور

خم مي در جوش و ساقي در حضور
در سراي ما و ما در جنب و جوش

عشق او در بحر و در بر ديده ايم
نور او در خشک و در تر ديده ايم

در کعبه و کنشت و خرابات وصل تست
در زهد و در صلاح و در انکار و امتحان

مهر رويش در دل ما همچو روحي در تني
عشق او در جان ما چو آتشي در مجمري

يک شاهدي است ما را در غيب و در شهادت
در غيب و در شهادت يک شاهدي است ما را

در مرتبه اي جسم است در مرتبه اي روح است
در مرتبه اي جان است در مرتبه اي جانان

در مرتبه اي جام است در مرتبه اي باده
در مرتبه اي ساقي در مرتبه اي رندان

در مرتبه اي شاه است در مرتبه اي درويش
در مرتبه اي بنده در مرتبه اي سلطان

در مرتبه اي فرعون در مرتبه اي موسي
در مرتبه اي کفر است در مرتبه اي ايمان

در مرتبه اي يوسف در مرتبه اي يعقوب
در مرتبه اي مصر است در مرتبه اي کنعان

در مرتبه اي آب است در مرتبه اي کوزه
در مرتبه اي قطره است در مرتبه اي عمان

در مرتبه اي عقل است در مرتبه اي نفس است
در مرتبه اي حيوان در مرتبه اي انسان

در مرتبه اي دريا در مرتبه اي چشمه
در مرتبه اي جوي است در مرتبه اي باران

کشکول شيخ بهايي

اين جزار در پاسخش نوشت:

ابن نباته در پاسخ نوشت:

در پيري از مطلع الانوار:

مؤلف را در تغزل است:

مقدمه در وصف اجمالي هرات

در توصيف مرسه ي مرزاء :

از مخزن الاسرار در تجرد:

بقراط و جالينوس در طب.

ارسطو در طبيعي و منطق.

سقراط و فيثاغورس در اخلاق.

ديوان صائب

از در دل مي توان کام دو عالم يافتن
در به در افتاد هر کس بي خبر زين در گذشت

دل زبس سرگشتگي در سينه ام، در سينه نيست
گوهر غلطان ندارد در صدف، جا در صدف

جز در دل نيست اميد گشاد از هيچ در
تا در دل مي توان زد دست بر هر در منه

سوختم در قيد هستي، کاش در زندان خاک
اين که در بند خودم در بند اعدا بودمي

خرد در سر مرا در خم فلاطون است پنداري
هوس در دل مرا در خاک قارون است پنداري

) در خانه، کور (
) عصا کني (

ديوان عبيد زاکاني

در تاب حيرت از رخ او در چمن سمن
در خوي خجلت از تب او در قدح شراب

ديوان عطار

در موسم نيسان ز سما شد سوي دريا، در کسوت قطره
در بحر به شکل در شهوار برآمد

اسرار نامه عطار

همه در عشق مي گردند از حال
چه در وقت و چه در ماه و چه در سال

اشتر نامه عطار

اين يکي در گنج و آن يک در زحير
اين يکي در ناز و آن يک در نفير

مصيبت نامه عطار

عشق در دل بين و دل در جان نهان
صد جهان در صد جهان در صد جهان