167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
نباشي روز محشر در ملامت
که در جنات جانت بت پرستي
که در عالم نمود من عيانست
که روي تو تماشاگاه جانست
ميان ناخوشي دل شادگردان
که تا يابي لقاي جاوداني
بخاصه در جهان پيغمبر ما
سوي حق اندر اينجا رهنمونست
قدم زينجايگه بيرون نهادي
که معني اندر اينجا داد دادست
که جانم در عيان منصوريارست
همه در ذات از ديدم نمودند
در اينجا نور جانان آشکارست
که ديدار خدا عين صفاتست
در اين کاشانه رنگين نشسته
فرومانده تو در عين بلائي
که بيدل در نمود ديد شاهي
کجا يابي در آخر آخرينت
که او دريافت آيات الهي
زبان اينجايگه اي دوست در بند
ازآن اينجاي در اعزاز بودند
که ميگويد عيان در عين گفتار
زند فريادها در عين عالم
جراحت در درون مرد دارد
وزآندم اينچنين درعين جوشم
کنم فريادها در بيقراري
بمانده در درون چاه خوارم
که در اسرار هستي رهنمونم
که از ني بازداند عاشقانش
عيان کردست مر اسرار بودت
ميان جمله عشاق است اوطاق
همه ذرات در جان مينوازد
عيان بنموده در اينجاي ديدار
چو منصورند کلي پاره پاره
نمانده ذره عين وبالم
نموداينجايگه عين العيانم
که جز يکي نبيند در جهان کس
کنون افتاده در عين صفاتي
ميان آن بلا شکري گذارد
بمانده در تعجب او دمادم
اگر باشد قضاي آسماني
در انديشه سرگردان شدستي
فرومانده عجب در حال ايشان
چنين استاده رسوا مبتلائي
فتادي اينچنين مجروح در بند
ز اندوه تو گريانند جمله
ز بهرت جمله چون ديگي بجوشست
ترا در آتش غير گدازم
ايا آدم همي روزي بصدبار
که ايندم اوفتاده در وبالم