167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
مگر وقتيکه يابد در توفيق
که افتي ناگهان اينجاي غرقاب
ز بهر خويش در غوغا بماندند
گرفته در بر دريا قيامت
نباشد ذره اينجا هويدا
در اينجا خواجگان بيشمارند
که در من جوهرست وجان جاني
ترا اندر شريعت رهنمايم
بداني کيست در کشتي رفيقت
همه مالست اسباب شريعت
که دادم جوهر دريا بيکبار
که در دريا شوم من ناپديدار
که گفتارش گشود مشکلاتست
روا باشد اگرچه در نهفتست
نمود اولين و آخرينم
که شخصي يکنفس در بوستانست
وجود جمله ذراتست شيدا
کجاماند دلي آباد اينجا
بسي دريا بسي صحرا بگشتم
که نزديکي بجمله ليک دوري
عيان ديدم جمال انتهايش
همه ذرات در آوازه يابي
عيان عشق در آيات ايشانست
حقيقت در معني مي فشانم
وليکن اينزمان ديدار ذاتي
بدل در حسرت جاويد مانده
بسي مهتاب در گورت درآيد
عزيزان و وفاداران برفتند
کجا شيطان ترا در برگشايد
بماني در درون هفت پرده
طبيعت کي کند اينجاي سودت
گرفته در درختت او پناهي
سرش اينجاست يکسان در مناجات
فتاده گوي حيران در بماندست
نمود کل شي نيز هالک
جمال بار در عين العياني
نمودم جمله در عقبي بمانده
طلبکارم در اينجا بود بودش
نينديشم دمي از لعنت يار
که درد عشق باشد در نهادم
که کردستم در اينجا پايداري
ولي در عشق مسکيني خطابي
مرا اميد در روز شمارست
مرا بايد ببين در پرده داري
نمود لعنتت آيد پديدار
نمود خويشتن در پوست ديديم
نمودش در فعال اندر صفاتست
فتادستي در اين عين طبيعت
عيان گشته در او عين سعادت
ولي در صورتي بد عين ديده