167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
احد شد در زمان بيخود محمد
نموداري نمود اندر کلامش
يقين ميدار دائم در نهادت
زپنهاني شوي در دوست پيدا
ببين در خويشتن گل گستري را
نمود جمله در ذرات بيني
به بيني در صفاتت کشور کل
حقيقت جمله مردان خدايند
فتادستي در اين عين طبيعت
که هم در آشکارا و نهاني
که در کشتي نهاني جاودانه
تو داري در حقيقت جوهر يار
گهر پاشيد در عين شريعت
خدايت در دو عالم رهنمايست
همه در وي نهان اسرار معني
سراندر کائنات دل نهادم
چرا بيخود چنين در گفتگوئي
ولي در عاقبت شد ناپديدار
ببيني در درون پرده الله
اگر چه در عياني راز خوانده
که ايندم اوفتاده در فنائي
دمادم مي کني تکرار جانان
فتاده در دهان اژدهائي
مثال قطره افتاده بقلزم
بطاعت در بدي پيوسته ايمن
در آنجا جمله گريان ايستاده
در آن راز عجب حيران بماندند
بهر اسرار اندر گفتگويست
حقيقت روي جان اينجا بديدي
وليکن در گماني نارسيده
دمي در صحبت جان آرميدي
بجز يک ديد سيري درنگنجد
چراتو بت بيکباره شکستي
نمودي ديده وبت برگزيده
از آن در وصل بودندي هميشه
در اينجا گه حقيقت يار دريافت
در اسرار رباني عيان سفت
که در ديدار نفس مصطفايست
نمودم بيشکي در دار برهان
که يکسانت سپيدي در سياهي
همه کردند در اقسام آدم
فنا بنگر حقيقت بود بودت
ابا من در ميان جان نشيند
بمانده در درون پرده خاموش
بديد آنجا نمودار کمالش
وليکن در نمودار شريعت
حقيقت بيشکي ناکام افتي
تمامت کرده غرقاب کدورت
بسي لذت بيابد جاوداني
وليکن عين دريا بي کنارست