167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
خسرو نامه عطار
ز دريا ديد خشکي ليک در لب
تو در رومي کمر بر موي بسته
بمويي در نميايد ترا اين
که در چشم تو مويي مينمايم
بمانده همچو مويي در هم و پست
نگه کن در تنم کان موي آنست
سرمن باز بر چون موي بر چشم
فلک را خود ازان کي ياد آمد
بره صد بار با سگ در کمر شد
تنم در سختي و خواري گرفتار
بصد دل دل در آن تنگ شکر بست
چو سروي در شبستانش فرستاد
خرد را چشم تو در خواب کرده
ز بستر خفتگان در ميرميدند
زمين چون چرخ در گشت اوفتادي
تو گفتي آتشي در کشور افتاد
بماند آن لشکر در مانده در راه
بزوي آب خندق پل نهادند
که در روز قيامت بيش از ان بود
ولي با تو در اول يار بودم
زاوج چرخ در چاه اوفتادست
زننگ خويش سر در پيش ماني
سفر در پيش گير افتادگي چيست
بهم سازند در شادي و در غم
همه در وصف گل گفتند در چنگ