ديوان مسعود سعد سلمان

نرهد زو نهنگ در دريا
نجهد زو پلنگ در کهسار

چگونه بخايم در ايشان رطب
که در حلقشان نيست الاختف

در فصاحت بزرگ ناوردم
در بلاغت فراخ ميدانم

در ثنا آفتاب پر نورم
در هجا ابر تند بارانم

بدنها همه در دوتويي زره
زنخها همه در دوتايي لثام

تا در گرانبهاي دريا را
در گوهر قيمتي کان بندم

در دانش تيز هوش برجيسم
در جنبش کند سير کيوانم

ملک عاليت باد در بيعت
چرخ گردانت باد در فرمان

در خراسان و در عراق همي
عاشقانند بر هنر همگان

تا فروزند در مجوس آذر
تا پرستند در هنود وثن

حاسدش در سؤال خشک دهن
دشمنش در جواب گنگ زبان

همه در کردني دهد ناورد
همه در بودني کند دوران

در بزرگي چو آفتاب بتاب
در سعادت چو روزگار بمان

در هواي توام ببسته ميان
در ثناي توام گشاده دهن

در چند کارزار فتاده
در چند مرغزار چريده

تنش در حسرت زبر پوشي
سرش در آرزوي دستاري

همه در آتش جگر غلطم
همه در آب ديدگان پويم

طيبتي طرفه در ميان افکند
ثلث شهنامه در زبان افکند

در رواق منقش سر چاه
مست ماندست خفته در خرگاه

در کردهاي او هم دارم
در زير ران هيوني اشهب

آمدن در خورت نبود اينجا
بازگشتنت هيچ در خور هست

خنجري ناکشيده در حمله
باره اي نافکنده در ناورد

بزرگي در همه فضلي مقدم
کريمي در همه فني مبرز

فلک اندر دميد پنداري
باد در آستين ما در تيغ

گاه در مرغزار عاج ايي
گاه در آبگاه قار شوي

بنمود مه دو هفته در خرمن
در زنگي اوفتاده سقلابي

افکند دلم زمانه در زاريها
در ديده من سرشت بيداريها

ديوان فيض کاشاني

با آنکه تو در ميان جاني
جوياي توايم در کرانها

قامتي خواهد آمدم در بر
دوش ديدم قيامتي در خواب

کنم افشاي راز در پرده
گفتني در نهفتنم هوس است

در پرده عاشقي نهان کيست
در جلوه دلبري عيان کيست

در هر نشستت پنهان بهشتي
در هر قيامت پيدا قيامت

گر ايستادي آتش فتادي
هم در مدارس هم در صوامع

عشق در املاک واله بودنست
عشق در افلاک جولان سريع

عاشقان در جمال تو واله
عارفان در جلال تو حيران

در کمال تو عقلها واله
در جمال تو ديدها حيران

زين غم جانگداز در رنجيم
در بلا مانده ايم سرگردان

ديوان اشعار منصور حلاج

تو در پنهاني خويشي هويدا
تو در عين هويدائي نهاني

مثنوي معنوي

در خطاب آدمي ناطق بدي
در نواي طوطيان حاذق بدي

آن اميران در شفاعت آمدند
وان مريدان در شناعت آمدند

مکرها در کسب دنيا باردست
مکرها در ترک دنيا واردست

حسها و عقلهاشان در درون
موج در موج لدينا محضرون

در شجاعت شير ربانيستي
در مروت خود کي داند کيستي

گر در آن آدم بکردي مشورت
در پشيماني نگفتي معذرت

تا بخسپي در پناه عاقلي
در جوار دوستي صاحب دلي

زاهدي بد در ميان باديه
در عبادت غرق چون عباديه

خويش را در مضحکه انداختم
مالها با دشمنان در باختم

وصف بيداري دل اي معنوي
در نگنجد در هزاران مثنوي

زين تنازعها محمد در عجب
در تعجب نيز مانده بولهب

کور ظاهر در نجاسه ظاهرست
کور باطن در نجاسات سرست