167906 مورد در 0.08 ثانیه یافت شد.
هيلاج نامه عطار
همه گردان نگر در عين بينش
وليکن عشق باشد ناپديدار
نمود خويشتن در جمله پيدا
نگرداني در اينجا ناپديدار
حقيقت بيشکي عالم نباشد
در آن عين فنا اندر بقايند
اگرچه در حقيقت بيقرار است
بپوشي خرقه در عين توحيد
از آن در دين احمد پايدارم
همه مردان ره کردند تصديق
خبرها ميدهد از وي خبرياب
ز قرآنم شده جانان پديدار
نمود شرع کرد آنشاه دانا
توئي در آفرينش نور بينش
در معني بصورت برگشودي
کني مقصود او در عشق حاصل
رسيده يافته عين کمالت
از آن عشاق اينجا رهنمونم
حقيقت در ره تو ناتمامند
اگرچه مي نيايد اينت لايق
همه اهل شريعت تا بدانند
حقيقت مر خدائي مينمائي
محمد يافتندش اصل اينجا
يقين انجام با آغاز بيني
که در پاکي سوي منزل رسيدند
پس آنگه در ميان ديدار شاهست
مثال انبيا سر برفرازي
از آن ذاتم حقيقت بي نيازيست
که در پاکي حقيقت پاکبازم
گذشتم من ز تقليد خرافات
مکن زنهار يکدم خودپرستي
وگرنه در خودي ماني گرفتار
در اينمعني چو سالک را نجاتست
خدايت بيشکي آيد پديدار
وليکن سالکان جز يک ندانند
در آنمستي بر دلدار مردند
رسيده در حيات جاودانه
حقيقت آمدم در جمله پيدا
کند آخر ندارد هيچ چاره
شود در عشق اينجاگاه پنهان
بماندستي عياني هست باده
حقيقت در عيان ديدار شاهت
گهي در ظلمت و عين سياهي
گهي مر خويش زاهد مينمايد
همه اينجا ورا در جنگ باشد
بجز يکي در اينحضرت نداني
همه در حضرت خورشيد تابان
در اينجا جملگي کرده سجودش
همه ذرات در خورشيد پيدا
دمي جانم دمي اسرار بودم