167906 مورد در 0.10 ثانیه یافت شد.
ديوان عطار
آنگه در اهليت گشودم
صد باره درون خود زدودم
افسوس که پرده در ندارم
يکباره ز ناکسي عطارم
تا خواست فکند در حلولم
بنمود جمال در افولم
در حال اگر کني قبولم
دردي است که مرهمي ندانم
کشتي روان روان برانم
از ديده خونفشان برانم
شکرانه هزار جان فشانم
ندانم تا دهد هرگز نشانم
چو مرداري شوم در خاکدانم
کارزوي آشنايي مي کنم
هوشياران مست آمده ايم
پروانه شمع نور مشکاتيم
قيمت سوداي تو نشناختيم
خويشتن در آتشت انداختيم
در ره ترسابچه درباختيم
بر کل مراد پادشا گشتيم
بگسسته نفس نفس شمرديم
در کنج فنا بيارميديم
آوازه او بسي شنيديم
بيچارگيي تمام داريم
از ظلمت کفر در خماريم
نه در خور دستگاه ياريم
تا روز شمار در شماريم
در مشرکي اوفتاده باشيم
چو رندان تماشايي بباشيم
معشوقه خويش را غلاميم
کز عشق به سينه آتشينيم
در بند گران کجات جويم
من نعره زنان کجات جويم
وز عمر رونده داد بستان
از بهر سجود شهسواران
در شيوه تو شگرف کاران
تا باز رهند دردخواران
سر فدا کرده صاحب اسراران
باشه در مرغ خويشتن مپران
در ششدره مانده حلقه بازان
در پرده حسن دلنوازان
در راه تو آستين فشانان
در هزيمت دامن تر داشتن
سفر اندرون توان کردن
با ساقي روح مي کشيدن
در هستي او بيارميدن
نوبت حسن علي الاطلاق زن
ميان تيربارانم ميفکن
دهنت شور در شکر بسته
عاشقان را باده ابرار ده