167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
اشتر نامه عطار
هر کسي چون دلو در چاهي دگر
در ميان چار طبع آز ماند
قافله رفتند و ما در گفت وگوي
در نگر تا چند در پيش است راه
تن در آن حکم قضا بنهاده بود
در ميان قافله در ره بديم
ديدم اين بيچاره خوش خفته براه
پاره در جسم شان آمد رمق
خوانده ام بسيار در علم نجوم
چون تواني زد در آنجا گه نفس
گشته پنهان در ميان آب جو
در فرو افکند آنگه باز را
زان مکان تا اين مکان در ره شده
در سلوک آمد در آن خوف و خطر
جان بده در عشق و در جانان نگر
اسم جان در جسم روح الله يافت
در ره جانان بکل بينا شدم
عاشق جانان خوش آواز بود
بس نباشيم آنزمان در کين تو
خاک در خون هيچ آغشته نشد
مي نکردي از کسي در ولوله
نه چو من در بند باغ و باده بود
کس چه ميداند که چونست اين سخن
فربهي را هم نزاري در پي است
دانه در اين زمين ميپاش تو