هيلاج نامه عطار

شود واصل چو ما در لامکانه
نشان عين گردد در نشانه

بلاي دوست را به دان در اينجا
يقين عين سعادت دان در اينجا

از آن در پيش بيني پادشاهي
که هم در عشق ذاتي تو الهي

حقيقت ذات تو در جمله پيداست
نمودت در همه چيزي هويداست

يکي را ره دهي در وصل اينجا
نمائي مرورا در اصل اينجا

عجب ماندستم اينجا در حقيقت
که در ظاهر بود اين ديد صورت

عجائب مختلف افتاد احوال
که مي بينم همه در قيل و در قال

ز ظاهر گويم اينجا در حقيقت
که در ظاهر بود حکم شريعت

نه شک دارد اگرچه در يقين است
ولي در کفر و دينت پيش بين است

ز قرآنست اسرارم در اينجا
ز قرآن من خبر دارم در اينجا

در اينجا چون عدد در کار آمد
مراد جملگي ديدار آيد

تو از اصلي ز جوهر بي نشان ذات
نگه کن در مکين و در مکان ذات

همه در اصل يکي بنگر و باش
چو در يکي شدي بيني تو نقاش

خلاصه در شريعت راه ديدم
در اينجا من بذات کل رسيدم

هر آنکو سر در اينسر باخت تحقيق
در اينجا گاه او سر يافت توفيق

بگويد با تو چون من هر زمان راز
در اندازد در آندم برقعت باز

چو رندان درد مي کش در خرابات
زماني بانک ميزن در مناجات

هر آنکو خويشتن در باخت در عشق
حقيقت نيز سر بفراخت درعشق

چو من باشد يقين در جزو و در کل
حقيقت باشد او را عز با ذل

تو آگاه خودي در آفرينش
تو همراز خودي در کل بينش

چو خواهي رفت ازين صورت تو بيرون
بگردان جمله را در خاک و در خون

که داند تا چه تو داني در اينجا
که بگشادي صفات خود در اينجا

در اينصورت تو مي بينند و آفاق
در اينصورت همه شرحست و مشتاق

تو ايشيخ جهان در پايداري
ستاده تن زده در پاي داري

چو ايشان در زمان درد هر هستند
حقيقت در خراباتم نشستند