167906 مورد در 0.09 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
سالکي کو به کاملي نرسد
که گرفتار در قفس باشد
انوار قديم مي توان ديد
در جام جهان نما نمايد
گر شماري يکي هزار هزار
سيد دو سراست مستهلک
تا نفس باقي است در شدم
از جمله کمال بيش دارم
عاشقانه مدام مي پايم
بنمود جمال خويش آن شاه
خوش بود دولت فزاينده
رحمت حضرت گشاينده
در همه آن يکي نماينده
دستبردي نمود مردانه
در جهان يافتند سلطاني
کوري خارجي و مرواني
بر در مسجدم گذار افتاد
کرده چون درعاشقي در گوش
اين قول بگو به ناله ني
چون گل بشکفته ايم از ذوق
مستانه نخفته ايم از ذوق
گوئيم به يار رند سرمست
در کوي خرابات نشستيم دگر
تا جمله شراب ميکده نوشيدم
وان مملکت نامتناهي داريم
در عين همه نور الهي يابي
کدامين در طلب کردند آيا
دوزخش در بهشت پنهان است
سري بنما به ما کماهي است
در سخاوت دخيل خواهد بود
کائينه روشن است بنگر
خود بيند و خود نمايد الحق
از عين جمال اي عزيزان
بنموده جمال جمله اسما
افتاده مدام در شراب است
عاقبت آن گشاد خواهي يافت
پادشاهان گداي ما باشند
مرغ و دانه تمام در دامند
حضرت مصطفا چنين فرمود
شاهبازم همي کند پرواز
عالمي سوخته شود در دم
گزيده غزليات شهريار
سيم ساز ترانه پردازت
ديوان شيخ بهايي
دل در ازل و ابد نبستند
ريحان و گل و بنفشه چيديم
در حضرت مصطفي رسيديم
در گنبد او نوشته ديديم
گر سر کوچه بلا برسي
در خيالش، زهر ورق سبقي
و ز بدايت، نهايتش حرمان
در عذاب مخلد افتاده