هيلاج نامه عطار

خلايق جملگي در گفت و گويند
تمامت سالکان در جست و جويند

همه در انتظار وصل بودند
همه در ديدن اين اصل بودند

در اين غوغا مرا با تو وصالست
دلم در ذات تو عين جلال است

مرا راز نهان ميبايد اينجا
توئي در عشق کل در راز اينجا

درم بگشاي و ره ده در درونم
که هم تو در گشا و رهنمونم

دلم چون شد بسي در انتظارت
کنون در خاک آمد پايدارت

يقين در نطق من از گفتن تست
دل و جانم در اينجا ديدن تست

منم در عشق خود در دار دنيا
که ديدستم ز خود ديدار مولا

بسوزانم وجود خود در اينجا
يقين کردم سجود خود در اينجا

حقيقت در صفات نقش ذرات
رسانم جملگي را در سوي ذات

چو جان در آخر آيد سوي حضرت
رساند مر مرا در سوي قربت

در آنلحظه که جان در تن نماند
نماند ما و من جز من نماند

نماند ما و من جز من در آفاق
تو باشي در يکي شبلي بکلي طاق

هر آنکو عاشق ما شد در اينجا
ز ذاتم بود يکتا شد در اينجا

چو من در پرده صورت عيانم
يقين عشق است در شرح و بيانم

ز عشق خود شدم پيدا در اينجا
ز عشق خود شدم يکتا در اينجا

همان کردم طلب در آخر کار
که آيم سوي ايشان من در اين کار

چو عشقم بيعدد در پرده آورد
برون در سوي خود گم کرده آورد

چنان منصور در شرح و بيان بود
کزو عشاق در شور و فغان بود

وصال اينجاست ک آن در پرده گفتم
در اسرار اندر پرده سفتم

نموداري تو در خود باز مانده
عجائب در کمان راز مانده

در اينمعني دمادم سيرها کن
پس آنگه صورتت در حق فنا کن

چو توحيدت شود در بود جان فاش
تو بشناسي در اينجا بود نقاش

تو باشي ليک بيصورت در اينجا
چو او خود کيست مشهورت در اينجا

تو تا در جان شوي اسرار گويان
کمال عشق خود در عشق جويان