167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
بر سپهر وجود جان ماهيم
سر حلقه جمله اوليائيم
در آينه خود به خود نمائيم
رندانه سرود مي سرائيم
در هر حالي براي اوئيم
خاک در آن سراي اوئيم
مائيم که آشناي اوئيم
در خدمت بندگي اوئيم
هر چند که صورتا جداين
در پاش سران همه سرآين
در مجلس سيدم گداين
بندگانند و پادشا انسان
که باشد آب حيوان در سبوشان
در وصالي هجر و مهجوري بمان
عاشقانه توان خفتن
در گوشه ميکده مقر کن
ياران حريف را خبر کن
در چهره سيدم نظر کن
در عالم نيستي سفر کن
جاودان در جنت المأوا نشين
شاد برخيز و بي غمي بنشين
گر بيابي بگوش خوش بنشين
زاهد رعنا حريف ما نبو
حضرت يکتاي بي همتا بجو
ساقي سرمست ما آنجا بجو
آشکارا گفتمت پيدا بجو
معنيش در دفتر اشيا بجو
حضرت يکتاي بي همتا بجو
سيد و بنده نشسته روبرو
حضرت يکتاي بي همتا بجو
سيد سرمست ما آنجا بجو
مجلسي جز مجلس رندان مجو
در حضرت پادشا گدا شو
سيد و بنده نشسته روبرو
يک ايازي چو نعمت الله کو
پاکبازي چو نعمت الله کو
ما خاک محقريم در راه
غير او نديده ام والله
عاشقانه مجلسي انگيخته
عالمي را دل در او آويخته
چون گدائي است دربدر گشته
گنجي ز محبتش نهاده
راهي بنما صواب در ده
دهدار مرا شراب در ده
نقش خيال است مصور شده
در ظاهر اگر گدا نموده
ماهيت ما به ما نموده
عالم همه مو به مو نموده
جان و جانانه روبرو ديده
مگر از سيدم حرفي شنيده